Bir kasabalı İstanbullu biriyle tavla oynarken adama "mızıkçı" demiş. Kasabalı oyundaki gıcık tavırlarını arttıran İstanbulluya patlamış ve "bütün İstanbullular mızıkçıdır" diye kestirip atmış. İstanbullu hiç vakit geçirmeden kasabanın telgrafhanesinden saraya çektiği telgrafla kasabalıyı padişah hakkında "tefevvühat-ı leimane"de bulundu diye jurnallemiş. "Padişahın aleyhine kötü söz söyleme" anlamına gelen bu teknik tabir bir jurnalde yer alırsa öncelikli olarak soruşturulurdu. Araştırılmış ve jurnalcinin meramı anlaşılmış. Meğer "bütün İstanbullular mızıkçıdır" demekle İstanbullu olan İkinci Abdülhamid de mızıkçı oluyormuş. O yüzden jurnallemiş. Nasıl teknik ama... (Mehmed Tevfik Biren'in Hüdavendigar Valiliği zamanından bir anısı.)
0 Yorumlar